خیلی وقت است که دیگر خبری از خانه های بزرگ نیست.این روزها دیگر خانه ها کوچک شده اند.آنقدر کوچک که هر وجبش برای صاحبخانه اهمیت دارد.
مساله بزرگ در خانه های امروزی فقط داستان متراژ نیست.ماجرا بیشتر انتخاب نادرست اسباب ولوازم و خطاهای کوچک در طراحی داخلی است که خانه ۶۰ متری راب اندازه یک سوییت ۳۰متری تنگ و تاریک میکند.برای داشتن یک خانه دلباز مهم نیست خانه تان چند متر باشد مهم این است که شما چقدر جلوی اشتباه را گرفته اید.
دیوار و سقف رادورنگ نکنید.
در خانه ی ما ایرانیها هر وقت صحبت از رنگ در میان باشد یک سطل رنگ استخانی به دست نقاش میدهیم و میگوییم در و دیوار یکدست کند.تا اینجای کار درست اما وقتی صحبت از رنگ دیواری متفاوت به میان میآید چه؟آیا هیچکدام از ماجرات نرا داریم که سقف راهم با رنگ دیوارها کنیم.یعنی اگر دیوارها آبی باشد جرات آبی کردن سقف راهم داریم؟
مساله این است که در اتاقهای کوچک یکدست رنگ زدن سقف و دیوارها یکی از مهمترین راه های بزرگنمایی است که کمتر کسی شجاعتش را پیدامیکند یکدست کردن سقف و دیوار جلوی به هم ریختگی و شلوغی را میگیرد و اتاق را منسجم تر و بهتر نشان میدهد.
فضای پشت در را فراموش نکنید.
همه ی ما از بینظمی بیزار هستیم اما باید یادمان باشد که هر شلوغی به معنای بینظمی نیشت این روزها استفاده از وشایلی خاص که امکان به کار بردن فضاهای غیر قابل استفاده را میدهد بیشتر از قبل شده است.مانند رخت آویزهای پشت در یا وسایلی که مواد شوینده و...رادر حمام و دستشویی جاسازی میکند.
درست است که هیچکسی دوست ندارد از این وسایل درخانه اش استفاده کند اما اگر کل فضای خانه روی هم رفته ۴۰متر باشد چطور؟این جور وقت ها یه جای تلنبار کردن لوازم در کابینت ها و یا انباری راه درست چیدن آنهادر قفسه های خاص پشت درهاست.درواقعا درها میتواند با فضای خاص مناسبشان راه خوبی برای نظم بخشیدن به خانه باشد.یادتان باشد نظم بخشیدن نه بینظمی کردن.
بیش از حد کوتاه نکنید.
برای ما درنصب پرده یک قانون وجود دارد.اینکه حتما پرده ها باید از بالای پنجره ها شروع شوند و به اندازه ارتفاع پنجره ها پایین بیایند.این قانون در اتاق های کوچک هیچوقت صادق نیست.
دراتاقهایی که فضای کوچکی دارند بهترین کار آویزان کردن پرده ها ازسقف تا روی زمین است بیخیال اینکه اندازه پنجره ها چقدر است وقدی هستند یا کوتاه.مهم این است که پرده ها از جایی در نزدیکی سقف شروع شوند و تا روی زمین بیایند وحتی دو سه سانتی روی آن ریخته شوند.بهترین رنگ هم برایشان رنگهای ساده و خنثی است و یکدست بدون نقش و نگار اضافی.
شلوغ نکنید
راهروها در خانه های امروزی استفاده چندانی ندارند.بیشتر اوقات صاحبخانه با انداختن یک قالی بلند و قراردادن یک کنسول آیینه همه سعی خودش را برای زیبایی این محیط بدون استفاده خانه میکند اما مسالع این است که نباید از پتانسیل این قسمت خانه غافل شد،اصلا هیچ جای کتاب قاون طراحی داخلینیامده که از فضای راهروها نباید استفاده کرد.
پس تا جایی که میتوانید از راهروها استفاده کنید اما با نظم و ترتیب ان هم با به کار بردن طاقچه های دکوری یا کمدهای دیواری چون هیچ چیزی نمیتواند بدتر از یک ورودی به هم ریخته باشد.
دنبال ماجراجویی بیش از حد نباشید.
در یک اتاق کوچک نباید دنبال ایده های زیاد بود.درست است که برای دکوراسیون خانه هر کسی ممکن است ایده های زیادی در سرش داشته باشد اما این وسط نباید از مساله محدود بودن فضا غافل شد.اشتباه بزرگ بیشتر ما در خانه های کوچک امروزیمان در پیاده کردن همه ایده های طراحی است.
اگر اتاقتان کوچک است نباید از تنوع رنگ و نقشهای زیاد در زمینه پارچه مبل پرده و حتی کوسن ها استفاده کنید.بهترین کار این است که اول رنگ دلخواهتان رادر مورد کاناپه اتاق انتخاب کنید و بعد باقی لوازم رادر دو رنگ همخوان و بدون نقشه و طرح بچینیید.
از آویزان کردن میزها نترسید.
در اتاقهای کوچک مهمترین فضای مورد استفاده که همیشه به بدترین شکل ممکن استفاده میشود دیوارهاهستند.معمولا استفاده از دیوارها همیشه یک جور است .فرقی هم به بزرگی یا کوچکی اتاق ندارد.
همه مااز دیوار فقط برای آویزان کردن تابلوها استفاده میکنیم یا در نهایت دو سه عدد طاقچه روی آن نصب میکنیم اما آیا تا به حال به قابلیت دیوارها برای آویزان کردن میزهای تاشو فکر کرده اید؟دیوار ها میتوانن بهترین مکان برای میزها و کتابخانه های تاشوی جادار باشند.
زیر پله فضای بیهوده نیست.
در آپارتمانهای امروزی بزرگترین مشکل ساکنان مسالهی جادادن کفشهاست این وسط هم جاکفشیهایی که در بیرون واحدها قرار داده میشوند مساله است و هم انهایی که به داخل برده میشوند ودر گوشه ای از ورودی خانه جاخوش میکنند.
این مشکل به راحتی قابل حل است.بادکور زدن در پله های داخل یا خارج خانه میشود فضایی مناسب برای کفشها پیدا کرد.ضمن اینکه اگر این طبقه ها در داخل خانه جا بگیرند میتوانند جای خوبی برای قرار دادن همه جور وسیله ای باشند.
به چراغ مطالعه و قاب نه بگویید.
در خانه های کوچک میز تحریر یا میز کار از مهمترین دغدغه هاست.کودکان معمولا به میزهای تحریر احتیاج دارند که این موضوع در خانه های کوچک بدست نمیاید.
اما اگر میزی با تمام امکانات را فراموش کنید و یک تیکه چوب تاشو دردیوار بگذارید میتواند برای کودکان میز تحریر و یا برایتان میز کار محاسیه شود .
یکدست مبل کامل نخرید.
معلوم نیست چرا خیلی از مافکر میکنیم باید همیشه مبلها را به صورت یکدست کامل تهیه کنیم.غافل از اینکه هر مبلی برای نمای بهتر نیاز به فضا و مکان مناسبی دارد.در خانه های بیشتر ما یکدست مبل کامل هشت نفره حتما پیدا میشود در حالی که مساحت خانه بیشتر از پنجاه متر نیست.
این اشتباهی است که این روزها خیلی ناخواسته به آن دست میزنند درحالی که یک مبل راحتی به تنهایی میتواند خانه رابسیار زیباتر کند.نگران مهمان ها نباشید .آنها همیشگی نیستند.
طاقچه ها راازیاد نبرید.
خانه های قدیمی یک نشانه بارز دتشتند .طاقچه های بالای بخاری یا طاقهای کوتاهی که گوشه و کنار خانه ساخته میشدند.این طاقچه ها نه تنها فضای اندرونی رابزرگتر نشان میدادند که کلی هم به طراحی داخلی کمک میکردند
پس در خانه کوچکتان از نصب کردن طاقچه روی دیوار یا قراردادن میزهای گرد کوچک در کنجها فرار نکنید .بدون اینکه روی آنها را از قاب عکس پر کنید یا آباژور بگذارید.روی میز را خالی کنید و تزیینات خلاصه ای در روی آن بگذارید و آن وقت به معجزه ی زیبایی در خانه ی کوچکتان پی میبرید